Als kind dien je ondergedompeld te worden in liefde en positiviteit.
Zou je je eigen weg moeten mogen kiezen. Groeien in je persoonlijke kracht en eigen behoeftes prioriteit mogen geven. Dit alles gevoed door basale benodigdheden. Niets is minder waar. Welk kind telt eigenlijk wel mee?
Welk kind telt wel eigenlijk mee?
Vroeger telde je als kind niet mee, je was aanwezig. Dat was het en je moest mee in het systeem. Daardoor liep je trauma's op. Heden ten dage hebben kinderen de macht en tellen om die reden nog steeds niet mee. Want ouders zijn te druk met zichzelf, zijn zelf getraumatiseerd uit hun jeugd gekomen. Want ook zij moesten mee in het systeem. Een systeem waar je als kind geen weet van hebt.
Voorrechten die we als mens hebben, hangen als een molensteen om onze nek
Wie zegt dat jij als kind naar school wilt, het word je meegegeven als een voorrecht. Maar wat als jij je er helemaal niet thuis voelt. Dan wordt het voorrecht een verplichting. Je wordt voorgelogen, maar dat weet je nog niet, want je moet mee. Wat heb je aan 1 +1 = 2? Zo kan het leven gaan aanvoelen als een gevangenis. Ouders die gaan pushen, want je moet. Waardoor liefdevolle aanpak naar jou toe gaat ontbreken. Je ligt als kind dwars, dat is wat ze zien. Dus moet je in het gareel worden gebracht. Jij moet immers ergens in passen. En daar wordt alle moeite voor gedaan.
Liefde voor onszelf verdwijnt
Liefde verdwijnt op deze manier. Want je ouders verlangen iets van je, waar jij niet aan kunt voldoen. Het druist tegen alles in wat ze van je verlangen. Terwijl je zoveel liefde in je hebt. Maar de liefde voor jezelf verdwijnt langzaam, door de molensteen om je nek. Maar ook, omdat je ouders je niet begrijpen en niet zien wat jij als kind nodig hebt. Het ligt aan jou, een onwetend kind, en dat zul je weten ook. Je raakt verstrikt in je eigen verlangens en de molensteen om je nek. Je verzet je er tegen met hand en tand, maar de macht van het systeem en je ouders is sterker en je wordt bang. Je duikt weg. Onder de tafel. Of juist niet, je gaat er op staan.
Dit uit zich in mensen die
- Zichzelf compleet wegcijferen
- Anderen hun welzijn belangrijker vinden dan zichzelf
- Alle emoties opkroppen en pas ontladen als ze niet meer kunnen
- De hele dag bezig zijn problemen van anderen op hun nek mee te dragen en op te lossen
- Hun leven ten dienste stellen van anderen
Maar ook:
- Die zichzelf niets gunnen
- Altijd ruzie maken
- Gelijk willen hebben
- Manipuleren
- Zichzelf op de borst slaan
Chronisch ziek
Dit alles leidt tot chronische ziekten, waarbij vermoeidheid, overspannenheid, eenzaamheid, hoogtij viert. Als kind mag je verwachten dat je jezelf mag vinden door jezelf te zijn. Dat je wordt geleerd wat dat inhoudt. Je eigen weg mag kiezen. Helaas, bijna geen enkel kind mag zijn eigen weg kiezen. Welk kind telt wel mee? Onbewust van je jeugdtrauma's ga je aan de slag met een baan en start je een relatie. Diep van binnen stapelt ontevredenheid en ongelukkig zijn zich op. Je telde als kind niet mee, je hebt geen idee wie je bent, waar je gelukkig van wordt. Je leeft voor een buitenwereld. Je eigen binnenwereld is als een vreemde voor je.
Je binnenwereld is als een vreemde voor je
De zogenoemde voorrechten die we krijgen als mensen, worden als een molensteen om je nek. De wortels van de angststoornissen volgens dr. Gabor Maté vinden hun oorsprong in ongeheeld kinderlijk trauma, tot waarmee hij de huidige cultuur omschrijft als "gestoord", omdat het de meest basale menselijke noden negeert. Als deze noden ontbreken, ga je als kind je eigen binnenwereld negeren en voldoen aan een plaatje waar om wordt gevraagd. Zo ben je gericht op alles om je heen, en diep van binnen ongelukkig.
Jezelf vinden
Chronisch vermoeid, opgebrand, diep ongelukkig, weet je het niet meer. Logisch, want je hebt je leven lang iets gedaan wat tegen alles indruist. Nu start eindelijk de zoektocht naar jezelf. Die al had moeten plaatsvinden in je jeugd. Een lange moeizame weg ligt voor je. Waarin je gaat ontdekken wat jij nodig hebt. De basale benodigdheden van het leven tot je gaan nemen.
- Lichamelijke behoeften. Als aanraking, beschutting en warmte, liefdevol zijn voor jezelf
- Veiligheid en zekerheid. Je leven niet meer leiden vanuit een onderstroom van angst, maar vanuit een onderstroom van eigenliefde
- Sociaal contact. Het repareren van hechting. Waardoor je je durft open te stellen op een juiste manier naar anderen
- Succes en waardering. Ieder mens heeft behoefte aan waardevol te zijn, alleen voel je dat niet als je afgesloten bent van je eigen binnenwereld. je ontdekt je eigen waarde, waardoor je ziet hoe waardevol je eigenlijk wel niet bent
- Zelfontplooiing. Je ontwikkelen tot een individu die blij is met zichzelf en iets heeft toe te voegen
- Zingeving. Bewuster in het leven gaan staan. Het groter geheel gaan zien
- Emotionele behoeften. ieder mens wil zich fijn en veilig en gelukkig voelen
Deze basale benodigdheden horen we mee te krijgen als kind. Wie heeft ze mee gekregen? Wie telt er eigenlijk mee als kind? Wil jij aan de slag jezelf te vinden en te zijn? Neem dan contact op.